نام و نام خانوادگي: محسن غلامی مهرآبادی تاريخ و محل تولد: 25/6/1345- اراك تاريخ و محل شهادت: 04/10/1365– شلمچه- عملیات کربلای 4 رشته و سال ورود به دانشگاه:  اندام مصنوعی ‏(دانشگاه علوم پزشكي ايران) - 1363             محل مزار: گلزار شهداي اراك

قسمتی از زندگینامه

محسن غلامي مهرآبادي در بيست و پنجم شهريورماه سال 1345 در يك خانواده مذهبي در شهرستان اراك ديده به جهان گشود. وي پس از سپري كردن دوران كودكي در محيط گرم خانواده در سال 51 پا به مدرسه گذاشت و مشغول تحصيل در دوره ابتدايي و سپس دوره راهنمايي گرديد. بعد از آن در رشته علوم تجربي در دبيرستان به ادامه تحصيل پرداخت. او در دوران تحصيلات دانش‌آموزي بسيار ساعي و موفق و از شاگردان ممتاز به شمار مي‌رفت. او پس از پيروزي انقلاب اسلامي ضمن فراگيري علم و دانش در سنگر مدارس در كميته انقلاب اسلامي نيز بطور مستمر فعاليت داشت. پس از اخذ ديپلم در سال 63 داوطلبانه به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل اعزام شد و در همان سال پس از پذيرفته شدن در رشته اندام مصنوعي دانشگاه علوم پزشكي ايران مجدداً به جبهه اعزام و در جزيره مجنون به شدت مجروح شد و به بيمارستان جهت مداوا انتقال يافت.

قسمتی از وصیت نامه شهید

لاحول ولا قوه الا باالله
الهم حب لي كمال الانقطاع اليك
الهم وفقني لما تحب و ترضي
هستي طلبم، باده نابم بدهيد                                        تسكين دل پر اضطرابم بدهيد
چون ذهن كوير، در عطش سوزانم                                 با تيغ شهادت، آبم بدهيد
عاشقان را سر ژوليده به پيكر عجب است                        دادن سر نه عجب، داشتن سر عجب است

خداوند منان را شكر مي كنم كه منت نهاد و توفيق جهاد در راهش را به من ارزاني داشت و سپاس خاصه اوست كه اين دفاع مقدس را نعمت و وسيله اي براي زدودن رزائل و متعالي كردن روح قرار داده باشد تا ريزش قطرات خون كاهنده بار سنگين گناهانم شود و زجر و سختي كاهنده عذاب اخروي.
خداوند اين جنگي را كه به ما تحميل شد وسيله اي براي آبديده شدنمان قرارداده بنابراين بايد از اين نعمت كمال استفاده را نمود. و اين را بايد بدانيم كه اگر مسائل را در همين حال كه در جنگ حل نكنيم بعداً به دشواري خواهيم توانست و همه مان بايد در اين دفاع سهمي داشته باشيم و هر كس هر اندازه كه از جنگ بدور است به همان اندازه از خط خونين اسلام و شهدا فاصله گرفته. همه دنيا بدانند كه ما هرگز اظهار خستگي نخواهيم كرد. زيرا نبي اله و علي (ع) كلمه اي در اعتراض از خستگي نگفتند. و حسين (ع) با تمام مشكلات اظهار كسالت و خستگي نكرد. و مولي و رهبران ما كسي جز محمد (ص) و علي (ع) و حسين ها نيستند و مي بينيم كه امام امت چون كوهي مقاوم و استوار در برابر تمام مشكلات قامت راست كرده، و اين خود گواهي بر حقانيت اوست.