قسمتی از زندگينامه

شهید محمد حمید شاهرخ شاهی در هفت مهرماه سال 1345 در محله قدیمی بازارچه وحدت اسلامی(شاهپور سابق) هستی را آغاز کرد دوران عمر کوتاه و پربرکت خود را با تحصیل در مدرسه اسلامی جعفری طی کرده و در مهرماه 59 بود که خبر شهادت و مفقودالاثر شدن برادر عزیزش محمدعلی را که رزمنده‌ای از خیل سپاه پاسداران بود را شنید که برایش واقعاً سخت و غیرقابل تحمل بود.
در سال 63 با رتبه بسیار عالی (نفر 17) در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل علوم دانشگاهی گردید. پیش از آزمون کنکور در سال آخر دبیرستان  حدود 6 ماه در جبهه‌های جنگ پا به پای دیگر برادران بسیجی در لباس مقدس سپاه به خدمت مردم مؤمن میهن خویش کمر همت بسته بود.
ب

قسمتی از وصيت نامه

خدايا اگر مي شد تمام كاغذ را از كميل علي (عليه السلام) پر مي كردم. آخر من با تو چگونه سخن بگويم. قبل از هر چه تو را شكر مي گويم كه با اين همه گناه و اين همه كج فهمي و اين همه بي لياقتي فرصت ديگري دادي كه در لشكر مهدي (عج) سربازي كنم و از تو طلب عفو مي نمايم. خدايا اگر فرصت عمرم تمام است و بخاطر رحمت واسعه تو پايان عمرم در مكان جبهه است خودت از تمام عقايد باطل و اعمال مردودم درگذر. معبودا اين اولين باري نيست كه از توجيه ذنب بنده مي گذري و البته اين آخرين بار هم نخواهد بود زيرا تو آفريده اي كه ببخشي و رحم نمايي مولاي يا مولاي انت الرب و انا المربوب و هل يرحم المربوب  الا الرب .....
جوانان عزيز فرزندان حسين (عليه السلام) همواره درسها را خوب بفهميد و بخوانيد باور كنيد كه مهدي (عج) راضي نيست كه شما خدايي نكرده درس نخوانيد (بهر دليلي) اما اگر درس مي خوانيد براي خدا بخوانيد و اين خيلي مهم است. .... ليكن اگر هدف خدا باشد ديگر همه اش نور است همه اش سعادت است.